پایگاه قرآنی تفسیر رضوان

إِنَّ اللَّهَ لا یَسْتَحْیی‏ أَنْ یَضْرِبَ مَثَلاً ما بَعُوضَةً فَما فَوْقَها فَأَمَّا الَّذینَ آمَنُوا فَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَ أَمَّا الَّذینَ کَفَرُوا فَیَقُولُونَ ما ذا أَرادَ اللَّهُ بِهذا مَثَلاً یُضِلُّ بِهِ کَثیراً وَ یَهْدی بِهِ کَثیراً وَ ما یُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفاسِقینَ (26)

خداوند از این که (به موجودات ظاهرا کوچکى مانند) پشه، و حتى کمتر از آن، مثال بزند شرم نمى‏کند. (در این میان) آنان که ایمان آورده‏اند، مى‏دانند که آن، حقیقتى است از طرف پروردگارشان؛ و اما آنها که راه کفر را پیموده ‏اند، (این موضوع را بهانه کرده) مى‏ گویند: «منظور خداوند از این مثل چه بوده است؟!» (آرى،) خدا جمع زیادى را با آن گمراه، و گروه بسیارى را هدایت مى‏کند؛ ولى تنها فاسقان را با آن گمراه مى‏سازد! (26)

حیا 

    حیا در واقع حالت نفسانیِ باطنی را می گویند

استحیاء

و استحیاء آن آثار ظاهری حیاء است که در خارج ظاهر می شود

توضیح

خود حیا حالت نفسانی باطنی انسان است از هر آنچه که زشت است و قبیح است دوری می کند حالا در اعمال یا در سخن یا نگاه ، خلاصه در همه چیز هست

اما استحیاء که این کلمه استحیاء اینجا استعمال شده ، آن آثار ظاهری حیاست در واقع که در خارج ظاهر می شود . حالا روایاتی را پیرامون کلمه حیا عرض کردیم که اقسام حیا را هم در نهایت فرمودند : حیاء حُمق و حیاء حسن  یا همان حیاء عقل که در واقع حیاء عقل آنست که منشأ آن دانش و علم است بر آن چیزی که قباحت و زشتی دارد از این کار انجام گردد و لذا آن کار را انجام نمی دهد اما حیاء حماقت ، که همان حیاء حماقت است منشاء آن جهل و نادانی است بر اینکه می خواهد نفهمد کسی که نمی داند حالا این آقا مثلا : از او سؤالی می پرسند یک سؤال شرعی ایشان حیاء می کند و  می گوید بلد نیستم  . یا دنبال یادگیری مسائل شرعی اش نمی رود لذا آن حیامی کند و آن حیاء حمق است و منشأ آن هم جهل است نکته بعدی در بحث امثال قرآنی بود و مثالهای قرآنی که مثالهای قرآنی را در اینجا بیان فرمودند که خداوند از اینکه مثال بزند استحیاء ندارد .

صوت استاد رضوانی در تفسیر سوره مبارکه بقره

 ترتیل آیه شریفه 26 از سوره مبارکه بقره

ترتیل آیات 5-1   سوره مبارکه بقره

-----------------------------------------

تفسیر آیه اول سوره مبارکه بقره - حجت الاسلام و المسلمین رضوانی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فیها مَنْ یُفْسِدُ فیها وَ یَسْفِکُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ قالَ إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ (30)

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

و چون پروردگار تو به فرشتگان گفت: «من در زمین جانشینى خواهم گماشت»، [فرشتگان‏] گفتند: «آیا در آن کسى را مى‏گمارى که در آن فساد انگیزد، و خونها بریزد؟ و حال آنکه ما با ستایش تو، [تو را] تنزیه مى‏کنیم؛ و به تقدیست مى‏پردازیم.» فرمود: «من چیزى مى‏دانم که شما نمى‏دانید.» (30)

ترتیل آیه 30  سوره مبارکه بقره

ترجمه آیه 30  سوره مبارکه بقره

-----------------------------------------

اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان اللعین الرجیم 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صلی الله عَلَى سَیِّدِنَا  مُحَمَّدٌ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ و اللَعْنَةُ الدائمه عَلَی أَعْدائِهِمْ من الان الی قیام یوم الدین

وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فیها مَنْ یُفْسِدُ فیها وَ یَسْفِکُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ قالَ إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ (30)

تفسیر سوره مبارکه بقره آیه 30  روز شنبه 98/10/7 - استاد حجت الاسلام و المسلمین رضوانی