حیا
حیا در واقع حالت نفسانیِ باطنی را می گویند
استحیاء
و استحیاء آن آثار ظاهری حیاء است که در خارج ظاهر می شود
توضیح
خود حیا حالت نفسانی باطنی انسان است از هر آنچه که زشت است و قبیح است دوری می کند حالا در اعمال یا در سخن یا نگاه ، خلاصه در همه چیز هست
اما استحیاء که این کلمه استحیاء اینجا استعمال شده ، آن آثار ظاهری حیاست در واقع که در خارج ظاهر می شود . حالا روایاتی را پیرامون کلمه حیا عرض کردیم که اقسام حیا را هم در نهایت فرمودند : حیاء حُمق و حیاء حسن یا همان حیاء عقل که در واقع حیاء عقل آنست که منشأ آن دانش و علم است بر آن چیزی که قباحت و زشتی دارد از این کار انجام گردد و لذا آن کار را انجام نمی دهد اما حیاء حماقت ، که همان حیاء حماقت است منشاء آن جهل و نادانی است بر اینکه می خواهد نفهمد کسی که نمی داند حالا این آقا مثلا : از او سؤالی می پرسند یک سؤال شرعی ایشان حیاء می کند و می گوید بلد نیستم . یا دنبال یادگیری مسائل شرعی اش نمی رود لذا آن حیامی کند و آن حیاء حمق است و منشأ آن هم جهل است نکته بعدی در بحث امثال قرآنی بود و مثالهای قرآنی که مثالهای قرآنی را در اینجا بیان فرمودند که خداوند از اینکه مثال بزند استحیاء ندارد .
صوت استاد رضوانی در تفسیر سوره مبارکه بقره
ترتیل آیه شریفه 26 از سوره مبارکه بقره
درباره این سایت